در اولین ویدیوی آموزشی، شناگر ابتدا برای ورود به آب به لحاظ روانی آماده می شود، سپس روش های اصلی شناوری در آب به شناگر آموزش داده خواهد شد.

آکادمی آموزش آنلاین شنای پول تیکت تقدیم می کند: در اولین سری از ویدیوهای آموزش آنلاین شنای پول تیکت شما تکنیک های اولیه و ابتدایی برای آشنایی با آب و آمادگی ذهنی و روانی شناگر را آموزش خواهید دید و پس از آن نحوه شناوری روی آب توسط تکنیک هایی مانند لاک پشت و پروانه را آموزش می بینید. این ویدیو ۳ دقیقه و ۴۹ ثانیه است و در آن تلاش شده که به صورت کاملا واضح و با تمرین های ویژه، اصول اولیه یادگیری و آموزش شنا به علاقمندان آموزش داده شود.

قسمت اول ویدیوی آموزش شنا پول تیکت در مرحله مقدماتی را مشاهده می نمایید:

چنانچه هر سوالی در مورد این ویدیو و مطالبی که در آن آموزش داده می شود  دارید، در قسمت نظرات همین مطلب برای ما بنویسید تا مربی پول تیکت در آموزش های بعدی پاسخگوی آن باشد و ابهامات و مشکلات شما را برطرف کند.

• آموزش شنا: مرحله اول آشنایی با آب

روند اجرای آموزش برای یک شاگرد مبتدی با سنین کم از بیرون محیط استخر شروع میشود. شامل نشستن کنار استخر، تماشای محیط استخر.در واقع شناگر باید اول از لحاظ روانی آماده آموزش باشد. آمادگی روانی از خانواده شروع می شود. پدر و مادر باید شنا آموز را برای آموزش شنا آماده کنند، به این معنی که ذهن کودک را نسبت به محیط استخر و اطاعت کردن از مربی آماده کنند، به هیچ عنوان نباید شخصی که تخصص در زمینه ی مربیگری شنا ندارد با کودک در استخر کار کند. این موضوع بویژه برای کودکانی که ترس و اضطراب زیادی دارند صدق می کند. اگر شما شنا را در سنین بالاتری آغاز می کنید باید توجه کنید که ابتدا آمادگی روانی کافی را کسب کرده و سپس کار خود را در آب توسط یک مربی حرفه ای شروع کنید.

البته توجه داشته باشید که گاهی اوقات بسته به شرایط شاگرد نیاز است آن فرد به داخل استخر آمده و جلسات اول فقط محیط استخر را تماشا کند بدون اینکه حتی وارد آب استخر شود.

در مراحل بعدی شاگرد میتواند کنار آب آمده  و پاهای خود را داخل اب قرار دهد. این کارها برای این است که شاگرد به مربی و ایمنی محیط استخر اطمینان کند.

در واقع اعتماد کردن شاگرد به مربی است که باعث ادامه روند یادگیری شنا میشود و در غیر این صورت شاگردی که اضطراب داشته باشد و از لحاظ روانی آمادگی آموزش را نداشته باشد نمیتواند وارد مراحل بعدی اموزش شنا شود.

در مراحل اولیه بهتر است که شاگرد در قسمت کم عمق استخر باشد تا بتواند در آن قسمت راه برود. این باعث میشود که آن شاگرد بتواند تعادل خودش را در آب حفظ کرده و بعلاوه باعث افزایش اعتماد بنفسش می شود.

در بعضی از مواقع هم نیاز است که مربی شاگرد را همراهی کند و دستان او  را گرفته و با هم در استخر و در قسمت کم عمق راه بروند. اینکه تا چه حدی و با چه سرعتی مراحل آموزش شنا پیشرفت داشته باشد فقط به سطح و آمادگی روانی آن شاگرد بستگی دارد که این را فقط مربی باید تشخیص دهد، گاهی اوقات این مراحل در یک جلسه تمام می شود گاهی اوقات نیازمند چند جلسه است.

• آموزش شنا: کنترل تنفس در شناگر

مرحله بعد یادگیری مدیریت تنفس هست. کنترل تنفس در هر سطحی مهمترین فاکتور یادگیری شناست. یک شناگر باید یادبگیرد که در هنگام شنا و بیرون از آب به چه شکل تنفس خودش را کنترل کند.

در شاگردهای مبتدی این موضوع یک فاکتور مهم برای ادامه روند یادگیری شناست. اگر شاگرد در حین آموزش شنا آب بخورد یا ناخواسته آبی وارد بینی او شود، این موضوع میتواند فرآیند یادگیری شنا را مختل کرده و تجربه تلخی برای شنا آموز را ایجاد کند. به همین دلیل مربی باید ابتدا نحوه تنفس در زیر آب و بیرون آب را برای شنا آموز توضیح بدهد.

اینکه گاهی اوقات امکان داره آب به داخل بینی وارد شده و بینی ما بخاطر آن دچار سوزش شده یا مجبور به سرفه کردن شویم، ما نباید به هیچ عنوان آب را قورت داده و وارد بدنمان کنیم و همچنین نباید اجازه دهیم آب وارد بینی یا دهانمون شود.

حالا برای اینکه تمرین کنیم و نگذاریم آب وارد بینی و دهانمان شود باید دهان خود را به زیر آب برده و داخل آب فوت کنیم. برای ایجاد سرگرمی میتوانیم از لوله خودکار استفاده کنیم، نیاز نیست شنا آموز همان اول کامل سر خودش را کامل فرو برد. در مراحل اول بهتر است که فقط دهانش زیر آب یا روی سطح آب باشد. تمام حرکاتی که قرار است شاگرد یادبگیرید باید اول توسط مربی انجام شود.

این موضوع باعث می شود اول شنا آموز به مربی اطمینان کند و بیشتر اوقات از صدای فوت کردن داخل آب و حباب های بوجود اومده شنا آموز لذت میبرد، دوم بخش اعظمی از یادگیری در هر سطحی از طریق دیدن بوجود میاد.

باید به شنا آموز بگویم که چند ثانیه فوت کردن از طریق دهان ادامه داشته باشد و بعد به بالای آب آمده و از طریق دهان و نه بینی نفس بگیرد و دوباره این حرکت را تکرار کند.

باید به شنا آموز در همان مراحل اولیه آموزش دهیم که در شنا فقط باید از طریق دهن نفس بگیریم، چرا که اگر آب از طریق بینی وارد بدنمان شود دماغ ما سوخته و خوب نیست، ولی اگر آب وارد دهنمان شود میتونایم آن را بریزیم بیرون، در هر شرایطی اگر آب وارد دهنمان شود باید بیرون بریزیمش و آن را قورت ندهیم.

مرحله دوم باید همین حرکت را از طریق بینی خود تمرین کنیم، یعنی سعی کنیم سرمان را کامل داخل آب ببریم و هوا را از بینیی خود به داخل آب فشار دهیم. بعد به بالا آمده و از دهن نفس میگیریم و دوباره همین حرکت را تمرین می کنیم.

• آمورش شنا: شناوری روی آب

شناوری روی آب یکی از فاکتورهای مهمی هست که باید تمرین شود.
شناوری روی آب باعث می شود که فرد درک کند که چطور میتواند داخل آب یا روی سطح آب مانده یا حرکت کند بدون اینکه در آب فرو رود یا با مقاومت آب روبرو شود.
دوتا از تمرین های ساده برای تمرین شناوری در آب تمرین لاکپشت و ستاره رو به شکم هست.

-حرکت لاک پشت برای شناوری در آب

برای تمرین حرکت لاکپشت اول نیاز هست تا در خشکی کلیت حرکت را به شنا آموز توضیح دهیم و از آن بخواهیم تا در حالت نشسته زانوهای خود  را بغل کرده و چندثانیه نگه دارد مثل یک نوزاد.

بعد وارد آب شویم و حرکت توسط مربی داخل آب اجرا می شود تا شنا آموز آن رو ببیند. حرکت لاکپشت توسط شنا آموز انجام میشود. بازخوردی که مربی به فرد میدهد یا اصلاح اشتباهات آن جرء مهمی از یادگیری است، شنا آموز بعد از هر اجرا باید نقص های حرکتش خود را بداند و آن هارو اصلاح کند.

در حرکت لاکپشت مهم هست که زانوها را با دست داخل شکم خم نگه داریم و سر را پایین به سمت سینه نگه داریم. باید به شنا آموز بگویم که وقتی قسمت پشت کمرش به روی آب آمد حرکت کامل شده است و باید این وضعیت را برای چند ثانیه نگه دارد.

– حرکت ستاره برای شناوری در آب
حرکت بعدی ستاره رو به شکم است. بعد از اجرای این حرکت توسط مربی از شنا اموز میخواهیم که با دستهای صاف و پاهای صاف و باز بر روی آب شناور شود.

ممکن است که نیاز باشد مربی با گرفتن قسمت هایی از بدن شنا آموز به او حس اطمینان دهد. در حرکت ستاره مهم هست که دست ها بالای سر و باز باشد و پاها هم صاف و باز باشد.

کیفیت شناوری روی آب را، سایز و چگالی بدن افراد مختلف میتواند تحت تاثیر قرار دهد. به این معنی که ممکن است شنا آموز در حین حرکت ستاره، پاهاش به عمق آب فرو رود، این حالت وقتی بوجود میاد که مرکز ثقل اون شخص بالا هست که باعث میشه طول پایین تنه بیشتر از بالا تنه و منجر به سنگین شدن پایین تنه شود. در این حالت نیاز هست که دستها را صاف و کشیده کنار هم بالای سر قرار دهیم.

این کار باعث میشود که طول بالاتنه فرد بیشتر شده و توازن بین بالاتنه و پایین تنه بوجود بیاد. برای اینکه به شنا آموز یک درک بصری نسبت به ارتباط بین بالاتنه و پایین تنه بدیم میتونیم از مثال الکلنگ استفاده کنیم. به این صورت که سر ما میشود یک سمت الکلنگ و پاهامون سمت دیگر. اگر سر خودمان را در حین حرکت ستاره یا در هر شنای دیگری بالا بیاوریم پاهامون میره پایین. برای اینکه نزاریم پاهامون بره پایین باید سرمون رو کاملا داخل اب قرار بدیم.

بعد از تمرین حرکات ستاره و لاکپشت، نوبت به تمرین سر خوردن روی آب می رسد. فرد پشت به دیوار استخر می ایستد، دستها صاف پشت گوش، اول بالاتنه به زیر آب می رود، بعد با یک پا به دیوار فشار می دهد و بدنش را از زمین جدا می کند. در حین سر خوردن بدن باید کاملا صاف و کشیده باشد. ممکن است ابتدا شنا آموز در حفظ تعادلش در حین سر خوردن مشکل داشته باشد، که با تکرار حرکت این موضوع رفع می شود، همچنین می تواند با باز کردن پاها در حین سر خوردن تعادل خود را حفظ کند.

توجه: استفاده از ویدیو و متن این آموزش تنها با ذکر نام و لینک پول تیکت امکان پذیر است و هرگونه استفاده شخصی و تجاری از این آموزش ویدیویی غیر قانونی می باشد.