در این مطلب، با شنای کرال سینه آشنا می‌شوید و مراحل و اجزای آن را فرا می‌گیرید. همچنین، در پایان این مطلب می‌توانید یک ویدیوی آموزشی درخصوص آموزش شنای کرال سینه تماشا کنید.

شنای کرال سینه که به آن شنای سبک آزاد هم گفته می‌شود، یکی از انواع اصلی شنا است که در آن ضربات منظم پاها به همراه حرکت دست ها باعث پیش‌روی شناگر در آب می‌شود. واژهٔ «کرال» در نام این شنا نیز از فعل انگلیسیِ crawl گرفته شده است که به‌معنی «خزیدن» (پیش‌روی در آب) است. این نوع شنا سریع‌ترین سبک شنا قلمداد می‌شود و شناگران حرفه‌ای در مسابقات آزاد معمولاً این نوع شنا را انتخاب می‌کنند. گفته می‌شود که یک ساعت شنا با این سبک، باعث می‌شود فرد حدود ۷۵۰ کالری بسوزاند.

وضعیت بدن در شنای کرال سینه

در شنای کرال سینه، بدن درون آب و در وضعیت افقی و کاملاً کشیده قرار می‌‌گیرد. همچنین، برای اینکه بدن وضعیت باثبات‌تری داشته باشد، لازم است که سر هم‌راستا با بدن و در حالت طبیعی قرار داشته باشد. چشم‌ها نیز یک متر یا دو متر جلوتر و به نقطه‌ای در کف استخر نگاه می‌کنند. خط برخورد آب با سر، نزدیک به خط رویش موی سر در بالای پیشانی است. سر تا حدی ثابت و در یک وضعیت مرکزی قرار می‌گیرد، به جز زمانی که برای نفس‌گیری می‌چرخد.

وضعیت بدن در شنای کرال سینه

وضعیت بدن در شنای کرال سینه

حرکت پا در شنای کرال سینه

در شنای كرال سینه، حركت پا نقش بسیار بسیار مهمی دارد. نکتهٔ مهم اینكه بر خلاف تصور بسیاری افراد که فکر می‌کنند حركات شدید و پر سروصدای پاها در سطح آب روش درستی در حرکت پای شنای کرال سینه است، حركات كوتاه و سریع پاها لازمهٔ این نوع از شنا است. حركات پاها در این شنا از مفصلی كه ران را به لگن مربوط می‌سازد شروع می‌شود و زانو هم حركت می‌كند، اما حركت آن كمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می‌گیرد كه پاهای شناگر بتواند در آب ضربه بزند و ازاین‌رو، زاویه بین ساق‌ها هیچ وقت از ۳۰ درجه بیشتر نمی‌شود.

برای آشنایی بیشتر با این حرکت: نحوهٔ صحیح پا زدن در شنای کرال سینه + ویدیو

حرکت پا در شنای کرال سینه

حرکت پا در شنای کرال سینه

حرکت دست در شنای کرال سینه

حرکت دست در شنای کرال سینه نقش بسیار حیاتی‌ای دارد، زیرا این حرکت دارای بیشترین تأثیر در پش‌روی شناگر است. در این شنا، هنگام اجرای حرکت دست، انگشتانتان اولین نقطه‌ای است که وارد آب می‌شود. همچنین زاویهٔ دست در این حالت، ۴۵ درجه است.

تعویض منظم حرکت دست‌ها در شنای کرال سینه موجب پیشروی در آب می‌شود. هنگامی که یک دست حرکت کشش را در داخل آب انجام می‌دهد، در همان زمان دست دیگر در خارج از آب آمادهٔ ورود در آب می‌شود. تا یک دست، دست دیگر را لمس نکرد نباید از آب خارج شود. چه در داخل و چه در خارج از آب همیشه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی این تکنیک جای خود را با روش کنونی که مکثی در کشش دست وجود ندارد، داد. به‌طوری‌که دست‌ها پشت سر هم عمل کشش زیر آب را انجام می‌دهند. کشش، منتظر ورود دست دیگر به آب نمی‌شود و نتیجهٔ بهتری را در پیشروی حاصل می‌نماید. بهترین زمان ورود دست به آب موقعی است که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده است، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقّف نداشته و حرکتی دائمی در حال کشش خواهد داشت. مناسب‌ترین میزان زاویه آرنج در موقع کشش زیر آب بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه است.

کشش شروع شده و در همین حال خمیده می‌شود (حداکثر ۱۰۰ درجه در خمیده‌ترین محل) و شروع به باز شدن کرده تا موقعی که دوباره تقریباً صاف شده و قصد خروج از آب را می‌کند. باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود، چون کشش کمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوش‌ها نزدیک باشد. ابتدا شست وارد آب می‌شود، این عمل باعث می‌شود که آرنج در بالا قرار گیرد، و این کار لازمهٔ کرال صحیح است.

بالا آمدن آرنج ادامه می‌یابد تا موقعی که انگشتان دست نیز از آب خارج شود. نکته‌ای که هنگام حرکت دست باید به آن توجه داشت این است که کف دست هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود. این عمل باعث تسهیل در بالا نگاه‌داشتن آرنج می‌شود. در اینجا نیز می‌توان در خشکی به تمرین حرکت دست‌ها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد. علت بالا نیامدن آرنج‌ها در بیشتر شاگردان (به خصوص بزرگسالان) اینست که مفصل شانه آن‌ها دارای انعطاف‌پذیری کافی نیست. بعضی دیگر از کارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنج‌ها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می‌سازند که روش درستی نیست. در اینجا نیز می‌توان در خشکی به تمرین حرکت دست‌ها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد.

حرکت دست در شنای کرال سینه

حرکت دست در شنای کرال سینه

نفس‌گیری

یکی از قسمت‌های مهم شنای کرال سینه، نفس‌گیری است و این مرحله همان تخلیهٔ هوای ذخیره شدهٔ شش‌ها در آب است. خالی کردن هوا در آب می‌تواند هم از طریق بینی و هم از راه دهان باشد. مهم نیست که شناگر از کدام سمت یا جهت (راست یا چپ) نفس‌گیری کند، بلکه مهم این است که عمل هواگیری یک طرفه صورت گیرد عمل دم خیلی سریع انجام می‌شود و اگر عمل بازدم کمی طولانی‌تر باشد اشکالی نخواهد داشت.

نکته: سر به اندازه‌ای می‌چرخد که دیگر آبی پیرامون دهان نباشد و شناگر از خلأ طبیعی ایجاد شده توسط موج کمانی‌شکل سود جسته و پایینتر از سطح معمولی آب نفس‌گیری می‌کند.

برای آشنایی بیشتر با این حرکت: ویدیوی آموزشی نحوه نفسگیری و هواگیری در شنا کرال سینه

ویدیوی آموزش شنا کرال سینه را در ادامه مشاهده می کنید: